Groepsactiviteiten en pandaberen.

Na een, hoe zal ik het noemen, enerverende treinreis van 19 uur kom ik dan aan in Chengdu. Onderweg nog een klein 'akkefietje' tussen dronken Chinezen aanschouwt, bij elke sigaret die ik ging roken steevast tegen dezelfde man moeten zeggen dat ik echt geen Chinees spreek (ook niet als je harder gaat praten nee), ontdekt dat de lampen in de 'seat coupé' gewoon echt de hele nacht aanblijven, een uitgebreid aanbod van producten voorbij zien komen met het bijhorende verkooppraatje op luid volume (van smartphone houders, tandpasta, fruit tot leesbrillen) en uiteraard is het flesje plas nog verscheidene keren mijn zicht gepasseerd.

Wanneer ik in Chengdu aankom, pak ik de metro naar mijn hostel. Deze is dit keer gelukkig gewoon goed te vinden. Ik bestel meteen wat te eten, want ergens is er iets mis gegaan in de berekening hoeveel eten mee te nemen voor een negentien urige treinreis. Misschien heeft het er mee te maken dat je normaal gewoon slaapt 's nachts. En voor het geval je het je afvraagt; het aanbod aan eten wat er voorbij kwam in de trein maakt de keuze voor een lege maag erg simpel.

Tijdens het eten van mijn ontbijt/lunch meld ik me aan voor de "hotpot-party" van vanavond. Of ja meld ik me aan, heel eerlijk gezegd ben ik er echt voor gestrikt, want ben niet zo'n grote fan van georganiseerde groepsactiviteiten haha. Maar belofte maakt schuld, dus 's avonds schuif ook ik aan voor deze "hotpot-party". We gaan eerst naar de lokale markt om groente te halen, dan snijden we alles en daarna kan het feest dan beginnen. Er wordt een grote pan met een soort pittige bouillon op tafel gezet. Je kan hier groenten, aardappelen en tofu in doen. Erg lekker en een gezellige avond, misschien toch tijd om mijn mening wat betreft groepsactiviteiten bij te stellen.

De volgende dag ga ik een beetje sightseeing doen in Chengdu. Ik bezoek het Wenshu Klooster, dit is een Boeddhistisch klooster met een hele mooie tuin er om heen. Er is ook een Boeddhistisch dienst bezig, waar je een vlaag van op kan vangen. Wanneer ik een informatief stuk aan het lezen ben over het Boeddhisme (jawel in het Engels), word ik aangesproken door een Chinese jongen. Hij komt net uit een meeting en is naar de tempel gekomen voor de rust. Hij is zelf ook Boeddhistisch en legt me vanalles uit over de tempel, de gewoonten, gebruiken en de symbolen. Erg veel interessante dingen te weten gekomen, waar ik niet over in detail zal treden, ik zal jullie sparen. Ik vind het Boeddhisme gewoon een erg mooie en interessante 'godsdienst' en erg fijn om hier meer over te weten te komen.

Chengdu is een erg leuke stad. Er zijn veel kleine straatjes met leuke koffietentjes, street art, parken, tempels en natuurlijk heel veel street food. Het is me overigens opgevallen dat ze hier in China op sommige plaatsen echt heel goed zijn voor de bomen. Wanneer ze scheef groeien dan worden ze ondersteund door ijzeren palen en ze hebben soms ook een "infuus" met, ik neem aan, voedingsstoffen. That makes my heart smile:). Daarbij heb ik ook ontdekt dat alles scooters hier verplicht op elektriciteit werken. You go China! Je blijft me verbazen. Net als de menukaart die weet me ook nog steeds elke keer  te verbazen; kippenpoten, varkensmaag?!

Dan is het de dag daarna dan eindelijk zo ver; het panda breeding en research centre bezoeken! This means om 7 uur met de metro naar Panda Avenue (ja echt waar en ja in de ochtend). De pandaberen krijgen in de ochtend eten en verder slapen ze voornamelijk. Heel leuk om deze dieren een keer in het echt te mogen zien; onhandig, lui en hongerig, dat levert leuke beelden op. Er is ook nog een film en museum bij het centrum. Zo leer je ook nog wat over de pandaberen en krijg je een beeld van wat ze in het centrum doen. Het centrum is opgestart naar aanleiding van de teruglopende getalen van dit dier. Ze hebben hier een manier ontdekt om het aantal pandaberen weer te verhogen. Simpel verhaal zou je zeggen, maar bij pandaberen ligt dit erg lastig. Ze zijn namelijk maar drie dagen per jaar vruchtbaar! Ook is het niet duidelijk of een panda zwanger is, dit wordt pas duidelijk tijdens de bevalling. De bevalling kan ergens tussen de elf weken en elf maanden zwanger plaatsvinden. Erg handig allemaal dus. Ze hebben echter een manier gevonden de pandaberen kunstmatig te bevruchten. Dit alles zijn goede stappen om het uitsterven van dit mooie dier te voorkomen. Jammer dat dit nodig is uiteraard. Ze zijn op dit moment bezig met een manier om de pandaberen uit te kunnen zetten in het wild. Hiervoor is een gebied ter beschikking gesteld, wat door de overheid wordt gesubsidieerd. Boeren krijgen zelfs een vergoeding wanneer ze hun land beschikbaar stellen voor dit project. Zo kunnen de pandaberen stapsgewijs uitgezet worden in het wild, waar ze horen.

's Avonds doe ik nog mee met de "dumpling-party" in het hostel. Om mijn groepsactiviteiten deelname dan toch echt maar te gaan uitbreiden, plus free food natuurlijk:). We leren hoe we dumplings moeten maken en eten ze daarna op. Wederom een gezellige avond!

China, eerste land van mijn reis, time to say good bye. Je was ongelofelijk mooi en ongelofelijk lastig. Ik heb echt heel vaak het gevoel gehad er helemaal alleen voor te staan. Dit is opzich helemaal niet erg, want ik heb er wel veel van geleerd. Ik heb totaal geen spijt om mijn reis hier te beginnen, want oh wat heb ik mooie dingen mogen gezien en ervaren. Plus niet te vergeten elke dag heb je me weten te verbazen met je gewoonten, gebruiken, geschiedenis en cultuur. Helaas is mijn Chinees niet verder gekomen dan "hallo" en "dankjewel". En ik zal al het gespuug zeker niet missen.

謝謝